Menu
Κράτηση

Θρησκευτικός τουρισμός

Μοναστήρια

Τα Ελληνικά μοναστήρια, θαυμαστά τεκμήρια τέχνης και τεχνικής, κτισμένα από τον 10ο αιώνα, μαρτυρούν την αδιάσπαστη διασύνδεση της ελληνικής ορθόδοξης παράδοσης με την εξέλιξη του Ελληνισμού.
Σε αυτές της σελίδες παρουσιάζονται δύο από τα σημαντικότερα μοναστήρια της περιοχής, της Παναγιάς της Βαρνάκοβας και της Παναγίας της Αμπελακιώτισσας.

Το μοναστήρι της Παναγίας της Αμπελακιώτισσας

Πλήθος πιστών επισκέπτονται το Μοναστήρι για να προσκυνήσουν απο κοντά την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Αμπελακιωτίσσης και το χέρι του αγίου Πολυκάρπου.

Η Μονή βρίσκεται πάνω από το ομώνυμο χωριό της Αμπελακιώτισσας(ή αλλιώς Κοζίτσα) σε υψόμετρο 850 μ.

Ιδρύθηκε στη θέση οπου σύμφωνα με τους γηραιότερους βρέθηκε το 1455 απο ενα βοσκό η εικόνα της Θεοτόκου κρεμασμένη σε μια βελανιδιά.Ενα χρόνο αργότερα, και συγκεκριμένα το 1456, ιδρύθηκε το Μοναστήρι επι ηγουμένου Θεοφίλου.

Το 1475 στη μονή μεταφέρθηκε και το δεξί χέρι του Αγίου Πολυκάρπου, πρώτου Επισκόπου της Σμύρνης.Σήμερα το μοναστήρι βρίσκεται υπο την καθοδήγηση του πατήρ Πολύκαρπου.

Το μοναστήρι της Βαρνάκοβας

Η Ιερά Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι ένα από τα ιστορικότερα μοναστήρια της Ελλάδας. Ιδρύθηκε κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, το έτος 1077, από τον Όσιο Αρσένιο τον Βαρνακοβίτη και γρήγορα ανεδείχθη σε θρησκευτικό κέντρο μεγάλης ακτινοβολίας, θέση που διατηρεί μέχρι και σήμερα, αποκαλούμενη “η Αγία Λαύρα της Ρούμελης”.

Ανάμεσα στα αξιοθέατα του Μοναστηριού, δεσπόζει η εικόνα της Παναγίας Βαρνάκοβας. Η εικόνα φέρει εμφανές ράγισμα κατά μήκος του προσώπου τής Θεοτόκου, το οποίο σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες δημιουργήθηκε από τοπικό σεισμό που συνέβη στις 15 Αυγούστου 1940.